Het is woensdagmiddag, 13.00 uur. De zon schijnt, het is droog en niet te warm.

Op het Sportpark Dorrestein, waar de Jeu de Boules Club is gevestigd, was het al aardig druk op het terras. Als het weer zou omslaan, konden we eventueel naar binnen, want de club heeft ook een zaal waar we binnen zouden kunnen spelen. Gelukkig was dat deze middag niet nodig!

Na een kopje koffie sprak de voorzitter van de Zonnebloem zijn waardering uit voor de inzet van de activiteitencommissie: “Dankzij hun inzet hebben we vandaag weer een geweldig uitje kunnen organiseren”, zei hij onder meer.

Daarna legde de voorzitter van de Jeu de Boules Club wat basisregels uit. Verder vroeg een van de gasten wat het verschil is tussen Jeu de Boules en Petanque. De voorzitter legde uit dat de officiële naam van het spel Petanque is, in het Frans met een accent op de eerste e: Pétanque dus. Maar in Nederland zeggen we Jeu de Boules. De ballen waarmee gespeeld wordt, wegen zo’n 600 tot 800 gram en lijken totaal niet op de mooie felgekleurde plastic ballen waarmee kinderen op de camping spelen.

Het is een ideaal spel voor mensen met een lichamelijke beperking. Er is geen kracht of snelheid nodig. En met een beetje hulp van de medespelers of een magneetje waarmee je zonder te bukken een bal van de grond kan rapen, lukt het allemaal prima. Het spel begint met het werpen van een klein balletje op zo’n 6 tot 10 meter. Het doel is om daarna de speelballen zo dicht mogelijk bij dat kleine houten balletje te gooien. De spelers kregen allemaal drie ballen en werden verdeeld in teams van twee. Met vier spelers per groep speelden we zo een aantal rondes.

Na een tijdje was het tijd voor een pauze. Iedereen kreeg een drankje en een broodje kroket of tosti. De doorzetters speelden daarna nog een aantal rondes!

Al snel bleek dat er enkele uitblinkers waren in het behendig werpen van de ballen bij het kleine balletje, de ‘but’ (wat in het Frans ‘doel’ betekent).